إكتشفت مؤخرا إن فعلا الفضا هو اللى بيخلى الإنسان مكتأب حرفيا مكنتش مصدقة بس لما الدكتورة فى كليتي قالت كده قالت إن إدعى دائما إن ربنا يشغلك ومكنتش فاهمها وقولت عليها هى دكتورة مجنونه ولا ايه لاكن فعلا لما بختلط بناس إستحاله اكشر أو اقول حاجة مضيقانى لقيت فعلا إن عقلى إن انا أناقش دا واضحك مع دا واهزر مع دا واحل مشكلة دا وانا مضغوطه فى مسئوليه كان وراية إمتحان أنا كل تفكيرى فى الإمتحان بتاع بكره وراية شيتات أسلمها لما الإنسان كان فعلا مشغول كان بيبص لناس كلها على إنها عادى دا وصل قبلى مش مشكله ما انا فى الطريق ومصيرى هوصل مكنش فيه إكتأب مكنش فيه مقارنة خالص وكمان لما تبقى مشغول انت مش بتلحق تعصى ربنا مفيش وقت للنم ولا الغيبه مفيش وقت أسمع أغانى مفيش وقت أتعصب على حد من عيلتى وهكذا وحاليا لما بقيت فاضية 💔 إكتأب عياط أفكر فى الماضى افكر فى المستقبل أفكر انا هيحصلى ايه بكره خايفه وزعلانه وعماله أقارن بينى وبين الناس الناجحه واضايق إن الكل مكمل وانا وقفت ورجعت لنقطة الصفر تانى تبدأ بقا تقول ليه ربنا أدى فلان وانا لأ يعنى اللى إحنا فيه مش إكتئاب ولا حاجة بس إحنا اتسابنا لعقلنا وعدة الإنسان عقله بقيت انت وعدوك فى أوضه واحده وسط اربع حيطان مقفول كسر قلبك حكمك وخلاك أنسان بلا فائدة فا إحنا لازم نفوق ونستخدم عقلنا بدل ما هو يستخدمنا ويودينا فى مصايب انت مش هتعرف تخرج منها 💔💔💔💔

5

3