خلاص الحياة بقت فردية و بقيت فى اهم فترة فى حياتى التعليمية و كل اللى جاى معتمد عليا و بقيت مش بثق فى اى حد و بقيت اخاف اتعلق بحد و يمشى فى الاخر و بقيت مش بصدق كلام حد و كأن كله لابس وش مزيف و ناس مصلحة و ناس تستغل و ناس تستبعدك عشان مش الشاطر اللى عايزاه و خلاص زهقت من العلاقات كلها علاقات سطحية و بقيت مش بحاول اصاحب حد و بسال كام حد و ببقى عارفة انه بيكلمنى مصلحة و بعديها عشان اسال فى اللى محتاجاه و مبنكلمش تانى و هكذا و دلوقتي مبقاش هاممنى مين هيحضرلى فى حفلة التخرج مين هيهادينى الورد ولا هاممنى مين يشاركنى فى الرحلة و خلاص بالنسبالى تحديات تحدى اخلص دا و اعمل دا و اروح المكان دا و لما اعدى التحدى افرح انى اعتمد على نفسي بس برجع لما اشوف ناس مع بعض بحس بمليون شعور غريب و افتكر ليه انا مش كدا و ارجع اقول لا كدا اريح و اهتم بنفسى الاول و اللى يجى يجى و خلاص السفن اصبحت لا تشتهى شئ

1

1