انا ف الطبيعى مبحبش اتكلم وحتى مع صحابى مبعرفش اتكلم الكلام اللى هو فيه عشم وصحوبيه وكدا وعيشت طول عمرى وانا بخاف اتكلم مع الناس،المشكلة بقا ان الناس بتشوفها تكبر وغرور وانى مش اى حد اتكلم معاه بس هما مش فاهمين كلامى بيبقى صعب ازاى،حتى اللى حبيتها سابتنى بسبب الموضوع دا،انا جسديا معنديش اللى يخلى اعاقة ف الكلام بس الكلام نفسه تقيل على قلبى اوى ومبعرفش ارغى نهائى مع ان نفسى انى اعمل كدا بس مش بقدر،صحابى بيتكلموا بس محدش فيهم مثلا بيلاغينى ف خروجة او كدا او يقولى يلا ننزل لا هما سايبينها للصدفة مع انهم كلهم ممكن يتجمعوا ويخرجوا عادى واقرب واحد ليا فيهم بعد عنى بالتدريج وبدأ يطلع حجج انه مش هينفع نتقابل وننزل وكدا،ساعات بحس ان انا اللى وحش بجد مع انى والله بحبهم كلهم بس مبعرفش ابين حبى لحد نهائى منهم بقعد افكر مع نفسى لحد ما الاقى نفسى مرة واحدة فعلا ببعد عن كل الناس بس هما اللى مش فاهمينى ساعات اكتر بتخيل نفسى لوحدى بين الناس كلها وكلهم مع بعض ما عدا انا طب ليه؟؟؟

2

0