كرهت الوحده بعد ما كانت اكتر حاجه بحبها انا شاب وحيد كان عندى اخوه ولكن الحمدلله على قضاء الله توفاهم الله وبينى وبين اهلى مشاكل شوية فا دايما بختار التجنب عشان المشاكل التعامل فى حدود بس وفضلت كده فترة طويلة بس بدأت احس انى خلاص مش قادر لا عارف احكى مشاكلى لحد ولا عارف حتى اشارك فرحتى بقى كل حكاية عاوز احكيها بقيت تحرقنى حرفيا فى دماغى وصدرى انى نفسي اتكلم ومش لاقى حد اكلمه ولا حد يفرحلى وفكرة الاخوة دى بجد نعمه من ربنا ومش عاوز اصاحب لانى لسه طالب جامعى وصعب اتقدم وانا لسه بدرس فا لما اخلص هخطب ان شاء الله وده الصح لانه اولا الحلال وثانيا تقديرا واحتراما للهختارها المهم هل فيه طريقة اخرج بيها من الوحده دى وكده + دينيا اكيد الواحد مقصر ولكن بحاول قدر استطاعتى الا اكون شخص عاصى او هاجر للدين وبحاول اكون شخص كويس وفكرة الأنس بالدين جميلة ولكن محدش بيعرف يعيش لوحده اكيد

3

3